Update zonder streken

Ondertussen zit ik nog steeds in Calella Palace in m'n suitte. Het is wel lekker ruim, een stuk ruimer als mijn appartement, maar ik mis mijn eigen plekje wel hoor. Dan mag het misschien ook wel een typische studenten woning zijn, met overal rotzooi, maar ik mis het wel. Ik had van de suite de eerste dag ook al een rotzooi gemaakt, maar die was ook na een paar dagen weg omdat ik de was nodig moest doen.
Het leven ligt een beetje stil momenteel. Weet niet waarom, maar veel gebeurdt hier niet. Het wordt weer tijd om te spoken.
Eergisteravond zei ik tegen Cindy op het werk van laten we een drankje gaan doen bij de Hans en Grietje. Op de kruising die ervoor zit, kom ik Marco en een vriend van hem tegen. "He kom ga met ons mee." Ik heb me stuk gelachen die avond. We gingen eerst een drankje doen in de Tourisme om daarna te gaan zuipen op het strand. Wat ook wel chill was.
Gisteren om een uur of 7 belde ik Simone op van hee, wat doe je vanavond. Gisteravond dus met 5 Argentijnen, Simone en nog 2 Nederlanders gaan stappen. Heel gezellig, maar je komt natuurlijk weer iedereen tegen. Maar deze keer was anders. Zoiezo de vaste gasten, maar ook gewoon mensen van het Maurick, mijn oude school. Wat is dat nou toch voor iets? Ze konden amper geloven dat ik hier werk.
Verder ligt het leven buiten werken een beetje stil. Ik heb er maar een boek voor gekocht.
Op het werk loopt het meest schattige Vlaamse meisje ooit rond. Met dank aan Nick dat ik die gekken uit Antwerpen kan verstaan.
De kinderen zijn kei leuk, maar soms zitten er bejaarden tussen die je af kunt schieten. Zeker als ze klagen over de muziek en je dan een gigantische waffel geven terwijl je zelf de dj niet eens bent.
Maar de volgende keer dat je iets van me hoort, hoor je weer van mijn streken van de volgende keer. Want die heb ik er momenteel niet veel uitgehaald.
Veel groeten uit het momenteel redelijk frisse Calella. (Voor Spaanse bedoelingen dan he;))