Barcelona; Que fuerte, que fuerte

Na wekenlang gewend te raken aan 1 dag in de week vrij, voelt het raar om een vakantie te hebben. Ik ben gewoon gewend aan werken. Nu ga je vrienden vervelen. En je zit vaker op internet. En je kamer is een stuk schoner. En al je was is gedaan.
Een paar dagen geleden dacht ik van he ik ga Irene (van de uitwisseling met Barcelona) opbellen. Die had die avond geen tijd, maar zei met wel dat vrijdag om 11 uur ze al klaar waren met colleges. Of ik daarheen kwam. Ja tuurlijk.
Eerst mijn camera vergeten, dan de trein gemist en uiteindelijk in de verkeerde tram gezet. Die dus ook precies de andere kant op ging. En dan uiteindlijk een metrostation te ver uitstappen, zodat je de weg niet meer weet. Al met al was ik een uur te laat. Oeps. Maarja, shit happens.
Eerst zou ik alleen met Irene koffie gaan drinken, toen ik Laia gisteren vertelde dat ik naar Barcelona kwam gaf ze ook al aan dat ze erbij zou zijn. Uiteindelijk werd ik vanmorgen door Dani gebeld van waar blijf je nou. Dus ik rekende op 3 mensen. Dat werden er uiteindelijk 7 die speciaal voor mij op de universiteit waren blijven wachten. Dat had ik nou ook weer niet verwacht. (Irene, Laia, Dani Garcia, Dani Medina, Albert, Alex, Marcos en Aleix) En allemaal even vriendelijk begroeten en allemaal vragen of je donderdag naar het studentenfeest ging. Nou vooruit, heb al tegen ons ma gezegd dat ik ga, dus ik ga wel mee.
En het hele gesprek liep in het Spaans dus vooral Irene was trots dat ik het kon spreken. Als ze even later haar moeder belt, krijg ik die ook aan de lijn. Ja, want ze spreekt gewoon Spaans. Antonia helemaal gelukkig dat ze een gesprek met me kon voeren.
Alle studenten uit Spanje schijnen overigens nog amper tot geen contact te hebben met de Nederlandse studenten. Ik scheen een van de weinige te zijn waarmee ze contact hadden.
Uiteindelijk zijn we door Barcelona gereden met de auto van Dani Medina om zoveel mogelijk posters te verspreiden voor het feest van donderdag. In de auto hebben we een feestje zitten bouwen op de muziek.
Omdat Dani Medina moest werken, zijn Laia, Irene, Dani Garcia en ik uit eten geweest bij een Tapas bar vlak naast Placa de Catalunya.
Het was echt weer leuk om ze terug te zien, en ik heb ook echt wel zin om donderdag met ze te gaan stappen.
En ma, nou kun je niet meer miepen dat ik ze op moet zoeken.