Back in the city again! (Uhm... Village.)

Dag jongens en meisjes.
Hoe is het daar in Nederland? Ik ben weer in terug in Spanje. Het werd me toegejuigd toen ik Top weer binnen kwam lopen. Wat voelde dat goed.
Het is ondertussen al weer een tijdje dat ik terug ben in Calella. Het leven gaat hier ook gewoon door. Langzaam aan vertrekken er steeds meer mensen. Ik zou eigenlijk 10 september klaar zijn met mijn stage, maar omdat ik in Nederland ben geweest, moet ik hier nog langer door. Ik vind het niet erg hoor, maar ik zie nu wel echt iedereen vertrekken. Zo is Veerle van de Hans en Grietje van de week ook vertrokken. En zo zijn er ook steeds meer van Festamusic vertrokken. Er zijn natuurlijk ook nog leuke mensen overgebleven.Dus voor diegene maak je maar geen zorgen.
Maar als ik me nu bedenk hoe het er in het appartement aan toe gaat, weet ik wel zeker dat ik het ga missen. Nu moet ik weer terug naar het huis als alle Nederlandse stagaires klaar zijn. En ik was zo blij dat ik daar weg was.
Ondertussen ben ik wel weer lekker uit eten geweest met Olga. ook hebben we Rob zijn verjaardag gevierd, wat echt wel zwaar lachen was. Wat was dat een zooitje ongeregeld.
Ook had ik het voor ik vertrok uit Spanje een beetje gehad met het nachtleven hier, maar het naseizoen is bezig en ik vermaak me prima. Het begint weer vol te zitten met Duitse jongeren. Maar er zijn ook veel Spaanse gasten, waarvan ik al zoveel heb geleerd qua taal. Spaans spreek ik natuurlijk niet perfect en vloeiend, maar ik ben wel trots op het feit dat ik tegenwoordig een goed woordje kan voeren. Van de Engelse gasten krijg ik echter de vraag of ik een tijdje in Engeland heb gewoond, omdat m'n Engels zo goed was. Altijd even lekker om te horen. Even goed voor je eigendunk.
De Nederlanders zijn nog steeds de zonnetjes in het appartement. (En dat is niet sarcastisch bedoeld, tussen alle sarcastische opmerkingen die worden gemaakt.) Zo stond Nienke haar ondergoed te föhnen. "Ja, als je ze hebt omgedraaid, moet je ze toch wassen. Heb ze even in een sopje gedaan." Patty ging daar natuurlijk gelijk met de nodige opmerking oop in, "Ja en als je ze hebt uitgekrabt met een lepel, moet je ze echt in de wasmachine gooien."
Ik ben blij om weer terug te zijn, maar ik ga de mensen die op het punt staan van vertrekken zeker missen.
En ik moet ook even opbiechten dat het (sociale) leventje hier ook echt druk is. Je hebt geen tijd om heimwee te hebben. Ik kreeg gister van ons ma een smsje van kan ik je bellen. Het spijt me zeer, maar daar heb ik niet meer aan gedacht! Oeps... I did it again!