In the pocket! YEAH!

Donderdag 2 februari 2012
Jezus, ik heb vandaag weer tot belachelijk laat geslapen. Judy belde me vandaag op. “Weet je dat je vanavond moet werken?”
“Ja, om 8 uur. Hoezo?”
“Ja, dat vroeg ik me af. Maar ik heb nog een vraagje voor je. Kun je morgen ook werken, dan krijg je zaterdag vrij in plaats van vrijdag. Is dat okay?”
“Ja, geen probleem. Doen we dat!”
“Helemaal geweldig, je bent een schat.”
Uiteindelijk bleek vanavond echt belachelijk te zijn. Wat moeten ik hiermee. Ik heb in Circus Circus een paar tafels gedekt en wat andere kleine klusjes gedaan op het werk. Er zou een klein groepje komen in de Schloss bar. Barbara belde me op dat ze binnen waren en elk moment konden komen. Toen ze drie kwartier later nog niet in de bar waren, heb ik het maar dicht gegooid. Waarom open houden wanneer er toch niemand komt.


Vrijdag 3 februari 2012
Ja, het staat vast. Ik ben geen ochtend mens. We hebben de hele dag besprekingen gehad. Die moet je dan verzorgen en dat is ongelofelijk saai. Gelukkig geeft Judy die gedaan. Ikzelf heb het hele restaurant gedeelte bij de Schloss bar omgebouwd. Tafels erin en eruit. Wat een fitness. Ik krijg nog een spierballen!
Ook heb ik vandaag mijn beoordeling van mijn stage gehad. Alles is + en ++, de hoogste scores dus, behalve mijn uitdrukkingsvaardigheid. Mijn Duits is nou eenmaal niet zo geweldig. Maar er staat wel een hele lieve opmerking bij: “Joyce is een zeer, zeer hardwerkende en vriendelijke collega. Ik heb haar als altijd behulpzaam en humoristische medewerker leren kennen. Wij willen haar ten aller tijden weer welkom heten bij ons in Scalaria.”
Mooi, dat is in de pocket. Judy zei er ook meteen bij dat mijn Duits met de dagen beter werd. En dat ze me gewoon kon vertellen wat ik moest doen, en dan kan ze erop vertrouwen dat het in orde komt. En het is altijd naar wens. Ze zijn bij Scalaria dus wel heel tevreden over me. Dat is gewoon lekker om te horen!